Pastörlerin Kilise Disiplini Uygularken Yaptığı 22 Hata

Pastörler resmi kilise disiplinini uygularken, zaman zaman aşağıdaki hataları yapmaktadırlar.

1. Topluluklarına kilise disiplininin ne olduğunu ve neden uygulanması gerektiğini öğretememektedirler.
2. Anlamlı bir üyelik sistemi uygulayamamaktadırlar. Anlamlı üyeliğin uygulanması (1) insanlara kiliseye katılmadan önce üyeliğin gerekliliklerini öğretme; (2) kiliseye düzenli gelmeyenleri katılıma teşvik etme; (3) katılmak isteyen herkesle öncesinde dikkatli bir görüşme yapma; (4) düzenli bir şekilde sürünün tamamına göz kulak olma ve (5) üye listesini, haftalık toplantılara katılım gösteren kişileri yansıtır bir şekilde güncel tutma noktalarını içermektedir.
3. Kutsal Kitap’a göre Mesih’e dönmenin ne demek olduğunu ve özellikle de tövbenin önemini öğretememektedirler.
4. Kilise disiplininin ihtimal dahilinde olduğunu ve bunu önlemek için kiliseden çıkmanın geçerli bir yöntem olmadığını yeni üye olan kişilere öğretememektedirler.
5. Kilisenin resmi belgelerinde kilise disiplininin süreçlerinden bahsetmemekte ve bu nedenle kiliseyi yasal risk altına sokmaktadırlar.
6. İçinde bulunulan durumun gerektirdiği şekilde, Matta 18 ve 1. Korintliler 5’te bulunan adımları takip etmekte başarısız olmaktadırlar. Örneğin Matta 18’deki gibi bir durumda, sürece ilk olarak kişiyi baş başa günahıyla yüzleştirerek başlamamaktadırlar.
7. Bazen ayak sürüyüp geç kalarak bazen de aceleyle yargılamaya geçerek, resmi disiplin sürecine geçişin zamanlamasını ayarlayamamaktadırlar.
8. Belirli bir disiplin eyleminin neden gerekli olduğunu topluluğa yeteri kadar öğretememektedirler.
9. Hakkında disiplin gereken belirli bir günahla ilgili, topluluğa gereğinden fazla detay vermekte ve aile üyelerine utanç getirerek, zayıf koyunların sürçmesine sebep olmaktadırlar.
10. Kilise disiplini süreçlerini yalnızca yasal bir süreçten ibaretmiş gibi görüp tövbe etmeyen kişinin yüreğini bir çoban edasıyla dikkate almamaktadırlar.
11. Günahkârlar arasındaki farklara dikkat etmemekte ve disiplin sürecinin bir sonraki aşamasına geçmeden önce ne kadar süre bekleneceği noktasında bu farkları göz önünde bulundurmamaktadırlar (bkz. 1. Sel. 5:14).
12. Disiplini uygulayan kişiler olarak kendilerinin de Müjde’nin sağladığı lütuf aracılığıyla yaşadıklarını unutmakta ve bu nedenle de disiplini tepeden bakan bir bakış açısıyla uygulamaktadırlar. Bu yanlış tutumdan kaynaklı olarak gereğinden fazla sert ve soğuk bir tavır sergilenebilmektedir.
13. Günahkâr kişinin tövbe etmesi için Rab’be yalvarmayarak, onları gerçekten sevme noktasında başarısız olmaktadırlar.
14. Ezilmiş kamışlardan veya tüten fitillerden gereğinden fazlasını talep etmektedirler. Bir başka deyişle, günahın pençesine köle olmuş bir kişiden bekledikleri tövbenin şartları çok yüksektir.
15. Topluluğa, tövbe etmeyen kişiye nasıl yaklaşmaları gerektiğini öğretememektedirler. Örneğin sosyal ortamlarda o kişiye nasıl yaklaşılacağını veya o kişinin tövbe edebilmesi için neler yapabileceklerini topluluğa öğretmede başarısız olmaktadırlar.
16. Disiplin altındaki kişinin Tanrı’nın Sözü’nü duymaya devam edebilmesi için, kişiyi Pazar ibadetlerine çağırmamaktadırlar (eğer bir suç veya tehlike söz konusu değilse). Ayrıca topluluğun geri kalanını, disiplin altındaki kişinin katılmaya devam etmesi gerektiği konusunda bilgilendirmemektedirler.
17. Disiplin sürecinin bütün sorumluluğunu tek bir adamın (baş pastörün) omuzlarına yüklemekte ve bu nedenle de topluluktaki kişilerin, pastörün intikam arayan bir kişi olduğunu düşünmelerine sebep olmaktadırlar. 
18. İhtiyarların kilise yaşamına yeterince dahil olmalarını sağlayamamaktadırlar. Öyle ki, ihtiyarların bazı koyunların durumundan haberleri bile yoktur. Geliştirici disiplindeki bu başarısızlık, kaçınılmaz olarak kilisenin düzeltici disiplini düzgün bir şekilde uygulayabilme gücünü de zayıflatır.
19. Tanrı’nın Sözü’nü haftalık olarak öğretmemektedirler.
20. Topluluğun belirli bir disiplin vakasına yanlış bir tutumla yaklaşmasına izin vermektedirler. Topluluk tövbe etmeyen günahkârı Tanrı’nın son gün alacağı öç konusunda sevgiyle uyarmak yerine, kişiye kendileri öç alır gibi yaklaşmaktadır.
21. Kutsal Kitap’la bağlantısı olmayan konularda disiplin uygulamaya çalışmaktadırlar (iskambil oynamak, dans etmek vs.).
22. Kişinin ve kilisenin iyiliği, tanıklık verilen toplumun iyiliği ve Mesih’in yüceliği için değil, başka sebeplerden dolayı disiplin uygulamaya çalışmaktadırlar.

Editorün notu: Bu noktalar, Jonathan Leeman’ın Church Membership: How the World Knows Who Represents Jesus adlı kitabının ek bölümünden alıntıdır.

Bu kaynağın ortaya çıkışı, Karanlıktan Işığa Yayınları’yla yapılan iş birliği aracılığıyla mümkün olmuştur. Daha fazla Müjde merkezli kaynak için, sitelerini buradan ziyaret edebilirsiniz.