Öğrenci Yetiştirme İlişkilerini Nasıl Seçiyor ve Planlamasını Nasıl Yapıyorum?

Editörün notu: Yeni bir ihtiyar, geçenlerde kilisesindeki daha tecrübeli bir ihtiyara, müjdelemek ve genç erkekleri öğrenci olarak yetiştirmek için nasıl zaman bulduğunu sordu. Sonuçta bu yeni ihtiyarın Washington, DC’de meşgul bir işi, meşgul bir evi, her gün uzun bir araç yolculuğu ve kadroya dahil olmayan bir kilise ihtiyarı olmanın getirdiği sorumlulukları vardı. Elbette öğrenci yetiştirme ve müjdelemeye az zaman kalmıştı değil mi? Diğer ihtiyarın cevabı aşağıdadır ve bunların çoğunu kendisi de diğer ihtiyarları izleyerek ve onlara sorarak öğrenmiştir.

Her gün bir kişiyle buluşmaya çalışıyorum ve bunun sebebi de şunlardan herhangi biri olabiliyor: (1) onları öğrenci olarak yetiştirmek, (2) kendim öğrenci olarak yetiştirilmek veya (3) müjdeleme yapmak. Bu genellikle ya işten önce ya da öğle yemeği sırasında oluyor. Hedefim günde bir buluşmadır. Eğer programımda boşluk varsa, ya uzun süredir görüşmediğim biriyle ya da yeni biriyle buluşarak bu boşluğu doldurmaya çalışırım. Eğer yeni biriyle buluşuyorsam, ileriye dönük olarak bu kişiyle düzenli olarak buluşup buluşmayacağım belli değildir. Büyük ihtimalle bu tek seferlik bir buluşma olur. Ya da eğer buluşma bir kilise üyesiyle tek seferlik bir buluşmaysa, onun da öğrenci yetiştirme ilişkisine kendisini verdiğinden emin olmaya çalışırım, eğer öyle değilse de, kendisini nasıl verebileceğiyle ilgili bazı önerilerde bulunurum. 

Ben bütün buluşmalarımı esnek bir programla düzenliyorum ve sıklıkla buluşmaları iptal etmek veya yeniden programlamak zorunda kalıyorum çünkü çok önemli bir aile ve veya iş sorumluluğu baş gösterebiliyor. 

Esneklik tanıyan bir işe ve bu noktada beni destekleyen bir patrona sahip olmam büyük bir bereket. Patronum işten önce ve öğle yemeklerinde insanlarla buluştuğumu biliyor ve yapmam gereken işleri hallettiğim sürece ve o bana ulaşıp sorularına cevap alabildiği sürece, bu onun için kabul edilebilir bir şey. Siz de patronunuzun destekleyici olduğundan emin olun.

Programımı düzenlemek için iPhone’umdan Google Takvim uygulamasını kullanıyorum ve buluşma sonunda bir sonraki buluşmayı planladığımızdan emin oluyorum.

Şu anda her kişiyle ayda bir kez ve bazen de bundan biraz daha sık buluşuyorum. Bazen buluşmaların plansız ve diğer kişilerin inisiyatifinde olduğu da oluyor.

Bir şey satın almak zorunda kalmayacağım veya küçük bir şeyler alacağım yerlerde buluşuyorum. Bu çoğunlukla AVM’lerin yemek katlarında veya büfe tarzı lokantalarda oluyor. Pek ihtiyacınız olmayan yemeklere oldukça fazla paralar harcayabilirsiniz. Kendi kahvemi ve kendi öğle yemeğimi getiriyorum. Başkalarının öğle yemeğini zevkle ödemek isterdim ama bu işi maddi olarak bunu yapabilecek diğer kişilere bırakıyorum.

Yaptığım öğrenci yetiştirmede birçok farklı amaç var ve farklı olgunluk düzeyinde bulunan erkekleri öğrenci olarak yetiştiriyorum. Konuştuğumuz konulardan bazıları pornografi ve mastürbasyon, erkeklik, aile içi zorluklar ve Kutsal Kitap’ı okuyup daha iyi anlamakla ilgili. Bazı kişiler daha yeni Hristiyan olmuş kişilerken, bazıları oldukça olgun Hristiyanlar. Bazen bir kitabı okuyup takip ediyoruz; bazense yanlarında getirdikleri bir soru listesinin üzerinden geçiyoruz. Bazen de pazar günü dinledikleri vaazın üzerinden geçiyor veya bir sonraki metne bakıyoruz. Şu sıralarda onların da başkalarını kendi çevrelerinde öğrenci olarak yetiştirmesiyle birlikte bir çığ etkisi oluşturabilmek adına, daha olgun kişilere öncelik vermeye başlıyorum.

Yapmam gereken hazırlığı en aza indirgemeye çalışıyorum. Bu nedenle daha önceden okuduğum kitapları bu kişilerle tekrar okuyor veya Kutsal Yazılar’ın derin bir şekilde çalışmış olduğum metinlerini kullanıyorum. Sıkça kullandığım kitapların bir listesi şu şekilde: Knowing God, When People Are Big and God Is Small, The Masculine Mandate, A Call to Spiritual Reformation, God’s Big Picture. Eğer okumak istediğim yeni bir kitap varsa, bunu başka biriyle birlikte okumaya çalışıyorum.

Kiminle, ne kadar sıklıkla ve hangi amaçla buluştuğumu, Google dokümanlardan takip etmeye çalışıyorum. Aynı zamanda daha önce buluştuğum kişileri veya daha az sıklıkla ve genelde belirli bir amaçla buluştuğum diğer üyeleri de takip etmeye çalışıyorum. Bunu iki sebeple yapıyorum: (1) Bu, sabahları sessiz zamanım sırasında kullandığım bir dua listesine dönüşüyor ve (2) bana ne yaptığımı takip etmede yardımcı oluyor ve bu sayede insanlarla bağım kopmuyor ve zamanımı stratejik olarak kullanıp kullanmadığımı görebiliyorum. Örneğin, eğer listeme bakar ve tıpkı benim gibi olan birçok kişi görürsem, buluştuğum kişilerde değişiklikler yapabilirim.

Bazen bu adamlarla iyi anlaşıyorum; bazen de iyi anlaşamıyorum. Bazılarıyla çok iyi uyuşuyoruz; bazılarıylaysa da işler çok yavaş ilerliyor. Bazen de iletişim çok iyi olmasa da, yapılan iş yararlı gibi göründüğünden buluşmaya devam ediyoruz. Başka zamanlardaysa aramızda pek de iyi bir uyum olmadığından dolayı buluşmalara son veriyoruz.

Bazı kişiler büyürken, diğerleri yerinde sayıyor. Eğer bir kişi çok uzun süredir yerinde sayarsa, büyük ihtimalle onunla buluşmayı kesip ona bir başkasını öneririm. Tanrı Sözü’nde büyümeye ve Söz’den yönlendiriş almaya ilgisi olmayan birine zamanınızı vermek, zamanınızı kullanmanın iyi bir şekli değildir.

Bütün ilişkilerimi biraz seyrek tutmaya çalışırım. Bazen Kurtarıcı’nın elinde Tanrı’nın kullanmak istediği bir aracımdır; bazense değilimdir. Ben Mesih değilim. Mesih olan İsa’dır ve öğrenci olarak yetiştirdiğim kişiler için esas unsurun İsa olmasını isterim, benim veya bir başkasının olmasını değil. Çoğunlukla bu, buluştuğum kişileri biraz serbest bırakmam anlamına geliyor. Bu zor olabiliyor ama kendime devamlı bu durumun onların ruhsal büyümesiyle alakalı olduğunu ve benim bu uğurda kullanılıp kullanılmamla alakalı olmadığını hatırlatmam gerekiyor.

Buluşma her zaman yüz yüze buluşma olmak zorunda da değil. Şehir merkezinde çalışmayan birçok kişiyle telefon görüşmesi yapıyorum ve sıklıkla bu telefon görüşmeleri planlaması kolay ve açıkçası faydalı da oluyor.

Ara ara, buluştuğum kişilere e-posta aracılığıyla belki bir teşvik sözü, Kutsal Yazılar’dan derin düşünmeleri için bulduğum bir metin ya da iyi bir makale gönderiyorum. Tabii bu oldukça plansız gelişen bir şey. Bazen bu e-postalar kişisel oluyor ve sadece tek bir adama yolluyorum; diğer zamanlardaysa bunları birçok kişinin bulunduğu bir gruba gönderiyorum.

Her zaman farklı konular üzerine Kutsal Yazılar’dan alıntılar içeren bir dizi Google dokümanı bulunduruyorum. Bunlara iPhone’umdan ulaşılabiliyor ve kişilerin sorunlarıyla ilgilenirken, sadece kendi düşüncelerimi değil, Kutsal Kitap’ı kaynak aldığımdan emin olmak için bunları düzenli olarak kullanıyorum. Elimdeki bu ayet içeren dokümanların ele aldığı konularsa şöyle: şehvet, ihtiyarlık, Kutsal Yazılar’ın güvenilirliği, eşcinsellik, etnik köken ve güzellik (eşim ve kızlarım için).

Yazarın notu: Öğrenci yetiştirme üzerine daha detaylı kaynaklara ulaşmak için, 9Marks Journal on discipling from 2012 adlı dergiyi öneririm. Özellikle öğrenci yetiştirmenin günlük hayattaki yansımalarını görmek adına şu makaleyi öneririm: “A Discipler’s Daily Itinerary”.

Bu kaynağın ortaya çıkışı, Karanlıktan Işığa Yayınları’yla yapılan iş birliği aracılığıyla mümkün olmuştur. Daha fazla Müjde merkezli kaynak için, sitelerini buradan ziyaret edebilirsiniz.